Güçlü bir metafor: Boş Dolaplar

---

Küçük bir kafe-bakkal işleten anne babanın etrafında şekillenen keyifli bir çocukluk, okul hayatı, yeni bir toplumsal etraf, yabancılaşma, sınıf atlama isteği, onaylanma gereksinimi, öfke patlamaları, utanç, kürtaj…

Seneler’e uzanan oto-sosyobiyografi yazınının da habercisi olan Boş Dolaplar, iki farklı dünya -eğitimsiz emekçi sınıfı ve eğitimli burjuva sınıfı ortasında sıkışıp kalmış, okul omurundaki başarılarıyla ailesinin temsil ettiği her şeye karşı kendini tekrar inşa etmeye çalışan genç bir kızın, Denise Lesur’ün öyküsü.

Ernaux, ne olmak istediğinden çok ne olduğuyla cebelleşmek zorunda kalan, toplumsal yükseliş sancıları çeken otobiyografik karakteri Denise’in hayatını anlatırken her zamanki üzere sakınmasız ve bahadır.

Sayfa: 168

Kitap için ne dediler

“Ernaux’nun kitapları birer itiraf değil, bir tıp ferdî epistemolojidir… Onları okumak, o anlaşılmaz, acı verici, mecburî ‘oluş’ sürecini manaya teşebbüsüdür.”
The New Yorker

“Boş Dolaplar, 1950’li yıllarda Fransa’daki sınıf sisteminden ve bir bayanın sınıf atlamak, geçmişini unutmak için verdiği çabadan daha fazlasıdır. Bu roman, kültürel manada haklarından yoksun bırakılmışların kendi sesleriyle konuşmasına, gerek konusu prestijiyle gerek edebî biçimiyle, unutulmaz bir katkı sunuyor.”
The Bloomsbury Review

---